به نقل از ایندپندنت، «مشتری های داغ» سیارات بسیار بزرگی هستند که دمای آنها به دلیل نزدیکی به ستاره شان بسیار زیاد است. دمای این اجسام آسمانی به بالاتر از ۱۶۰۰ درجه سانتیگراد می‌رسد که می‌تواند بیشتر فلزات از جمله تیتانیوم را تبخیر کند. همچنین سیارات مذکور دارای داغ‌ترین اتمسفرهای شناخته شده هستند.
دیوید سینگ یکی از مولفان این پژوهش در این باره می‌گوید: ما هنوز به درک خوبی از آب و هوا در محیط سیارات مختلف دست نیافته‌ایم. هنگام بررسی زمین، تمام پیش بینی‌های مربوط به آب و هوا با سنجش‌های انجام شده همخوانی دارند. اما هنگامی که یک سیاره خارج از مدار زمین در دور دست بررسی می‌شود، قدرت پیش بینی محدود است زیرا نظریه‌ای کلی درباره آنچه در سیاره روی می‌دهد و همچنین واکنش سیاره به شرایط شدید وجود ندارد. هرچند ما از مبنای اصلی فیزیک و شیمی مطلع هستیم، اما نمی‌دانیم این روند به چه روش‌های پیچیده‌ای نمایان می‌شود.
یکی از این سیارات WASP-۱۷۸b است که در فاصله ۱۳۰۰ سال نوری زمین قرار دارد و در اتمسفر آن هیچ ابری نیست. یک سوی این سیاره دائماً به سمت ستاره است. اتمسفر آن نیز حاوی مونوکسید سیلیکون است که تندبادهایی با سرعت بیش از ۲ هزار مایل بر ساعت ایجاد می‌کند. از سوی دیگر در بخش تاریک آن گاز خنک می‌شود تا ابرهایی تشکیل دهد که صخره از آنها می‌بارد و روی سطح سیاره تبخیر می‌شوند.
سیاره دیگر KELT-۲۰b نام دارد، تابش نور مافوق بنفش از ستاره آن نوعی لایه گرمایشی در اتمسفر ایجاد می‌کند که به گفته محققان تا پیش از این مشاهده نشده بوده است.
گوانگوی فو از دانشگاه مریلند در این باره می‌گوید: تاکنون نمی‌دانستیم ستاره‌های میزبان چگونه به طور مستقیم روی اتمسفر یک سیاره تاثیر گذاشتند. نظریه‌های زیادی در این باره وجود دارد اما اکنون ما نخستین داده‌های رصد شده را در اختیار داریم.
