دکتر سید رضا بنی‌هاشمی در گفت‌وگو با ایسنا، درباره واکسن رازی کووپارس، گفت: واکسن رازی کووپارس، واکسنی است که به دو صورت تزریقی و استنشاقی استفاده می‌شود. به طوری که با تزریق دو دز از واکسن و بعد از ۱۴ روز از تزریق دز دوم، ایمنی کامل ایجاد می‌شود. این ایمنی کامل، فرد را در برابر بیماری حاد محافظت می‌کند.

کاهش انتقال کرونا با دز استنشاقی واکسن کووپارس

وی افزود: موضوع مهمی که بسیاری از واکسن‌سازها به آن توجه نکردند، این بود که وقتی واکسن را تزریق می‌کنید، احتمال دارد که دچار بیماری حاد نشوید، اما می‌توانید آلودگی را پخش کنید.  یعنی فرد به عنوان یک ناقل خاموش می‌تواند بیماری را انتقال دهد. بر همین اساس باتوجه به واکسن‌هایی که قبلا هم به صورت استنشاقی برای آنفلوآنزا و ... ایجاد شده بود، ایده‌ای به ذهن‌مان آمد مبنی بر اینکه روشی را ابداع کنیم که بعد از تزریق دو دز واکسن کرونا که احتمال بیماری حاد و بستری شدن را از بین می‌برد، کاری کنیم که در صورت ابتلای بدون علامت فرد به بیماری، کمترین مقدار ویروس از طریق فرد انتقال پیدا کند.

بنی‌هاشمی ادامه داد: بر همین اساس یک دز استنشاقی ایجاد شد که به صورت تزریق داخل بینی به صورت اسپری استفاده می‌شود. بر این اساس فازهای مطالعاتی واکسن رازی کووپارس با همین متد پیش رفت. به طوری که بعد از تزریق دو دز تزریقی واکسن، یک دز استنشاقی استفاده می‌شود تا ویروس کمتر منتقل شود.

وی گفت: حُسن این اقدام این است که از نظر اپیدمیولوژی با استفاده از این دز استنشاقی می‌توان از چرخه ویروس هم جلوگیری کرد. در ابتدای پاندمی کرونا با سویه ووهان که واکسن‌ها بر پایه سویه ووهان ایجاد شدند، نتایج کارآزمایی واکسن کووپارس نشان داد که استفاده از دز استنشاقی میزان انتقال ویروس کرونا را با سویه ووهان از فردی که این واکسن را تزریق کرده و بعدها به کرونای بدون علامت مبتلا شده، نزدیک به صفر می‌کرد. با ظهور دلتا و اُمیکرون این میزان از صفر مقداری بالاتر رفت، اما باز هم حداقل میزان انتقال را دارد و باتوجه به مطالعاتی که انجام دادیم، مشاهده کردیم که استفاده از دز استنشاقی میزان آنتی‌بادی را در قسمت بالای دستگاه تنفسی، بیشتر می‌کند و بر این اساس احتمال انتقال ویروس از سوی فرد مبتلا بسیار کمتر می‌شود.

بنی‌هاشمی با بیان اینکه اولین بار بود که واکسن کرونا در جهان به دو صورت تزریقی و استنشاقی استفاده می‌شد، گفت: این واکسن در این زمینه پیشرو بود و در حال حاضر در جهان هم تنها یکی دو شرکت با این سیستم پیش می‌روند. بنابراین در واکسن رازی کووپارس، افراد دو دز اول را به صورت تزریقی دریافت می‌کنند و بعد از یک ماه از دز دوم، دز سوم که به صورت استنشاقی است تزریق می‌شود. ۱۴ روز بعد از دز استنشاقی مقدار آنتی بادی در قسمت‌های بینی و مخاطی بالاتر رفته و ترشح این آنتی‌بادی باعث می‌شود که هم ورود ویروس به قسمت فوقانی دستگاه تنفسی کمتر شود و هم لوکالیزاسیون ویروس در قسمت بینی کمتر و در نتیجه انتقال کمتر اتفاق افتد.

اثربخشی ۳ برابری کووپارس نسبت به سینوفارم

وی درباره میزان اثربخشی واکسن کووپارس بر روی اُمیکرون، گفت: باید این موارد را از طریق مطالعه مشخص کرد، اما موضوع مسلم این است که مطالعه بالینی ما در اوج دلتا در حال انجام بود. در عین حال فاز سوم مطالعه واکسن کووپارس در مقابل واکسن سینوفارم انجام شد؛ به طوری که برای یک گروه سینوفارم تزریق می‌شد و برای یک گروه واکسن کووپارس که نتایج این مطالعه نشان داد اثربخشی واکسن کووپارس ۲.۵ تا سه برابر بیش از سینوفارم بوده است. همچنین در فاز سوم، ۱۰۰ نفر از افرادی که واکسن رازی تزریق کرده بودند، دز استنشاقی دریافت کردند و به ۱۰۰ نفر از افرادی هم که واکسن سینوفارم را دریافت کرده بودند، ماده دیگری به عنوان واکسن استنشاقی تزریق شد. مقایسه این دو گروه نشان داد که افرادی که واکسن رازی را به عنوان دز استنشاقی دریافت کردند مقدار آنتی‌بادی قسمت بالای دستگاه تنفسی‌شان یعنی قسمت‌های بینی و مخاطی شش تا هفت برابر بیش از گروهی که سینوفارم تزریق کرده بودند، بوده است. این نتیجه نشان داد که استفاده از دز استنشاقی، مقدار ورود ویروس و همچنین انتقال آن را کمتر می‌کند.