ردپای آن ور آبی‌ها در مزارع و اراضی بایر و راکد کشاورزی و صنعتی مازندران دیده می‌شود، زمین‌هایی که چند دست می چرخد و سرنخ معاملات در دست غریبه‌ها و دلالان خارجی است. مسئولان مثل همیشه تکذیب و اصل صورت مسئله را پاک می‌کنند اما این همه واقعیت نیست و ریشه یابی برخی معاملات مربوط به کیلومترها دورتر از استان است.
معضل تغییر کاربری و ساخت و ساز مربوط به این دولت و دولت و امسال و پارسال نیست، این قصه حکایت دیرین دارد، بیشتر خریداران غیربومی و یا خارجی با نشان و تابلوی سرمایه گذار وارد می‌شوند، یا می‌خواهند کارخانه بسازند یا طرح تولیدی و اشتغال زا دارند و در نهایت یک واسطه داخلی هم کارچاق می‌شود و دست آخر به دلایل متعدد زمین و مزرعه بایر و لم یزرع می‌ماند و به جای کارخانه، ویلا در آن سبز می‌شود.
تغییر کاربری اراضی کشاورزی ادامه دارد
در هم نشینی با بنگاه‌های معاملات می‌توان مواردی از خرید و معامله زمین و یا ویلا را برای خارج نشین ها و غیربومی‌ها مشاهده کرد، این معاملات در غرب استان تابلوی گردشگری و در شرق تابلوی کشاورزی و صنعتی دارد.
علیرضا برزگر نایب رئیس اتحادیه املاک ساری با اشاره به اینکه مشتری خارجی داشتم که قصد داشت زمین من را خریداری کند، افزود: این فرد بنا داشت، کارخانه‌ای در آن احداث کند و از این مشتری‌ها کم نداریم.
وی در گفتگو با خبرنگار مهر با اظهار اینکه این فرد که از طریق واسطه پیش قدم شده بود تا زمین را خریداری کند، تبعه خارجی بود، ادامه داد: در نهایت بنا به دلایلی این معامله صورت نگرفت اما هرازگاهی به چنین مواردی برای خرید و فروش املاک توسط خارج نشین ها بر می‌خوریم.
