به نقل از مدیکال اکسپرس، محققان دانشکده پزشکی دانشگاه واشنگتن در سنت لوئیس آنتی بادی را شناسایی کرده‌اند که در دوز‌های پایین در برابر طیف وسیعی از انواع ویروس بسیار محافظ است. علاوه بر این آنتی بادی به قسمتی از ویروس متصل می‌شود که در انواع مختلف تفاوت کمی دارد، به این معنی که بعید است در این نقطه مقاومت ایجاد شود. این یافته‌ها که در مجله Immunity به صورت آنلاین در دسترس است، می‌تواند گامی در جهت ایجاد درمان‌های جدید مبتنی بر آنتی بادی باشد که با جهش ویروس، قدرت خود را از دست می‌دهند.
مایکل اس دایموند، نویسنده ارشد این مطالعه و پروفسور پزشکی، می‌گوید: آنتی بادی‌های فعلی ممکن است علیه برخی از انواع مختلف کار کنند. ویروس به احتمال زیاد در طول زمان و فضا تکامل خود را ادامه می‌دهد. داشتن آنتی بادی‌های موثر و خنثی کننده‌ای که به صورت جداگانه کار می‌کنند و می‌توانند با هم ترکیب شوند تا ترکیب جدیدی ایجاد شود، احتمالا از مقاومت جلوگیری می‌کند.
سارس-کوو-2، ویروسی که باعث کووید-19 می‌شود، از پروتئینی به نام سنبله برای چسبیدن و حمله به سلول‌های دستگاه تنفسی بدن استفاده می‌کند. آنتی بادی‌هایی که مانع چسبیدن سنبله به سلول‌ها می‌شوند، ویروس را خنثی کرده و از بیماری جلوگیری می‌کنند. بسیاری از انواع جهش‌ها را در ژن‌های سنبله خود ایجاد کرده‌اند که به آن‌ها اجازه می‌دهد از برخی از آنتی بادی‌های تولید شده علیه سویه اصلی فرار کنند که اثر درمان‌های مبتنی بر آنتی بادی را تضعیف می‌کند.
محققان دو آنتی بادی را که در محافظت از موش‌ها در برابر بیماری‌ها مثرتر بودند، انتخاب و آن‌ها را در برابر انواع ویروسی آزمایش کردند. این پانل شامل ویروس‌هایی با پروتئین‌های سنبله بود که نمایانگر هر چهار نوع مورد نگرانی (آلفا، بتا، گاما و دلتا)، دو نوع مورد علاقه (کاپا و یوتا) و چندین نوع بی‌نام است که به عنوان تهدیدات احتمالی تحت نظارت هستند. یک آنتی بادی، سارس2-38، به راحتی همه انواع را خنثی کرد. علاوه بر این، نسخه انسانی سارس2-38 موش‌ها را در برابر بیماری‌های ناشی از دو نوع محافظت می‌کند: کاپا و ویروس حاوی پروتئین سنبله از نوع بتا. به گفته محققان، نوع بتا در برابر آنتی بادی‌ها بسیار مقاوم است، بنابراین ناتوانی آن در مقاومت در برابر سارس2-38 بسیار قابل توجه است.
